تماشای ویدئو پرنده های نیاز شعر خوانش حسن اسدی ، شبدیز از آی-ویدئو

پرنده های نیاز: چنان هوای نگاهم ز گریه، بارانی ست که آشیان دلم در هراس ویرانی ست ز گرمجوشی و دمسردی تو حیرانم! تنت، بهار گل افشان، دلت زمستانی ست! بیا که بی تو نفس هایِ مرگتاب سکوت هراسناک تر از ورطه های توفانی ست! تو در هوای قفس نیستی چه می دانی؟ که انتظارِ پریدن، چقدر طولانی ست بیا که پاک شود با سپیدی دستت نوشته های سیاهم که روی پیشانی ست