تماشای ویدئو پرنده های نیاز شعر حسن اسدی شبدیز خوانش خاطره از آی-ویدئو

پرنده های نیاز ﭼﻨﺎﻥ ﻫﻮﺍﯼ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺯ ﮔﺮﯾﻪ، ﺑﺎﺭﺍﻧﯽﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺷﯿﺎﻥ ﺩﻟﻢ ﺩﺭ ﻫﺮﺍﺱ ﻭﯾﺮﺍﻧﯽﺳﺖ ﺯ ﮔﺮﻣﺠﻮﺷﯽ ﻭ ﺩﻣﺴﺮﺩﯼ ﺗﻮ ﺣﯿﺮﺍﻧﻢ ! ﺗﻨﺖ ﺑﻬﺎﺭﮔﻞ ﺍﻓﺸﺎﻥ،ﺩﻟﺖ، ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﯽﺳﺖ ﺑﯿﺎ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺗﻮ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﮔﺘﺎﺏ ﺳﮑﻮﺕ ﻫﺮﺍﺳﻨﺎﮎ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻭﺭﻃﻪ ﻫﺎﯼ ﺗﻮﻓﺎﻧﯽ ﺳﺖ ﺗﻮﺩﺭﻫﻮﺍﯼ ﻗﻔﺲ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﭘﺮﯾﺪﻥ، ﭼﻘﺪﺭ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺳﺖ ﺑﯿﺎ ﮐﻪ ﭘﺎﮎ ﮐﻨﯽ ﺑﺎ ﺳﭙﯿﺪﯼ ﺩﺳﺘﺖ ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﯼ ﺳﯿﺎﻫﻢ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﭘﯿﺸﺎﻧﯽﺳﺖ ﭘﺮﻧﺪﻩﻫﺎﯼ ﻧﯿﺎﺯﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﻗﻔﺲﺍﻧﺪ ! ﺑﻬﺎﺭ ﮐﻮﺩﮐﯽﺍﻡ ﺯﯾﺮ ﺑﺮﻑ، ﺯﻧﺪﺍﻧﯽﺳﺖ ! ﺧﯿﺎﻝ ﻭﺻﻞ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﯽﭘﺰﻡ ﺩﺭ ﺳﺮ ﺗﻨﻮﺭ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﺁﺗﺶﺍﻓﺸﺎﻧﯽﺳﺖ ! ﺍﮔﺮ ﺩﻟﻢ ﺯ ﻟﻬﯿﺐ ﺟﻨﻮﻥ ﻧﻤﯽ