تماشای ویدئو تصنیف زیبا رمانتیک آهسته آهسته استاد اکبر گلپایگانی از آی-ویدئو

تنگ غروب آن روز وقتی که می رفتم، تو گریه می کردی آهسته آهسته ، گفتی مگو هرگز حرف خداحافظ،من بی تو می میرم آهسته آهسته ، گفتی تو به من برگ گلی عطر بهارانی، در دشت کویر دل من نعمت بارانی، فریاد تمنای منی وقت پشیمانی، عطر نفسی در قفس سینه تو پنهانی، در آسمان صاف زد ابر بی مهری، آمد نم باران آهسته آهسته ،شد نوبهاران طی آمد خزان از پی ، بر ماه من شد دی آهسته آهسته ، پیوند ما پیوند عشقی جاودانی بود ، حرف و حدیث ما کلام مهربانی بود، گفتی به من تا زنده هستم با تو می مانم، نفرین به تو عشقت فریبی ناگهانی بود...