دهلیز همچون بسیاری از فیلمهای امروز به قصاص پرداخته و از آن سخن میگوید، با این تفاوت که این بار یک روایت اعتراضگونه را نسبت به این حکم اسلامی شاهد نیستیم، بلکه با نگاهی الهی به پر رنگ شدن «عفو» در بستر حق قصاص میپردازیم. دهلیز اگرچه میتوانست مفهوم عفو را مستقیمتر و در قالب دیالوگها و پرداختهای روشنتری بیاراید اما ترجیح داد در بستر فیلمنامه، نگاه مخاطب را به جایگاه عفو اسلامی معطوف کند و البته این تلاش بسیار موفقیتآمیز بود.
آی-ویدئو