تا به حال به سایه ی درختان در سینمای کیارستمی دقت کرده اید؟ به سایه ی تک درختی در «طعم گیلاس» یا آن درخت ایستاده بر فراز تپه، در انتهای راه پیچ در پیچ «خانه دوست کجاست»؟ این سایه ها طعم زندگی دارند اما در همان فیلم طعم گیلاس این سایه ی آقای بدیعی است که طعمه ی گور می شود و بیل های مکانیکی بر آن خاک می ریزند.
آی-ویدئو