بیشتر اشعار رهی در مجلات ادبی منتشر می شد و آثار سیاسی و فکاهی او نیز با نام های مستعار شاه پریون، زاغچه، حقگو به چاپ می رسید. وی در ساختن تصنیف نیز مهارت کامل داشت. ترانه های خزان عشق، نوای نی، به کنارم بنشین، کاروان یادگار اوست.
او تا آخر عمر مجرد ماند و در آبان ۱۳۴۷ زندگی را وداع گفت و در مقبره ظهیرالدوله شمیران به خاک سپرده شد. سردیسی از وی در بوستان لاله نصب شده است.
آی-ویدئو