بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کنی، خون خوری گر طلب ِ روزی ِ ننهاده کنی، آخرالامر گل ِ کوزه گران خواهی شد، حالیا فکر ِ سبو کن که پر از باده کنی، گر از آن آدمیانی که بهشتت هوس است، عیش با آدمی ای چند پری زاده کنی، تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف، مگر اسباب ِ بزرگی همه آماده کنی!
آی-ویدئو