غزل شماره بیست و پنج حافظ با اجرای فریدون فرح اندوز
شکفته شد گل ِ حَمرا و گشت بلبل مست
صَلا یِ سرخوشی ای صوفیان ِ باده پرست
اساس ِ توبه که در محکمی چو سنگ نمود
ببین که جام ِ زُجاجی چه طُرفه اش بشکست
بیار باده که در بارگاه ِ استغنا
چه پاس بان و چه سلطان، چه هوش یار و چه مَست
soheil.tv/hafez-25
آی-ویدئو