-------------- شعرخوانی بسیار زیبا از مداح اهل بیت حاج حمیدرضا علیمی --------------
غروب روز دل گیری دلم غرق پریشانی
هوا هم مثل چشمم سرخ بود و خیس و بارانی
من و دل تنگی و قربت، دلی غرق پریشانی
نمی دانستم از کی آمدم بیرون کجا هستم
نمی شد پیش این مردم نشست و درد دل کرد
نمی شد قفل درها را شکست و درد دل کرد
که ناگه آمد از نزدیکی ام آوای زیبای دل انگیزی
که گویی بند بر این رشته های پاره می زد
تو گویی که خدا از عرش بهر هر کسی که گشته آواره می زد و یا از بهر هر بیچاره ای می زد
نمی دانستم از کی آمدم
آی-ویدئو