بهلول ('بهلول دانا، بهلول مجنون کوفی یا ابو وهب بن عمرو صیرفی کوفی، ) یکی از عقلای مجانین سدهٔ دوم هجری و معاصر هارون‌الرشید لعنت الله بود. وی در کوفه نشو و نما یافت و مردم محل او را با نام بهلول دانا می‌نامیدند.
هارون و خلفای دیگر از او موعظه می‌طلبیدند. او در همان شهر ادب می‌آموخت و سپس خود را به دیوانگی زد. او در سال ۱۹۰ قمری درگذشت.
بهلول را از شاگردان امام کاظم دانسته‌اند. زمانی که از سوی هارون‌الرشید در معرض خطر قرار گرفت خود را به جنون زد ولی در مواقع لزوم به مردم پند واندرز می‌داد.
بهلول به معنی «مر
آی-ویدئو