سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
پری رویان قرار دل چو بستیزند بستانند
به فتراك جفا دلها چو بربندند بربندند
ز زلف عنبرین جانها چو بگشایند بفشانند
ز چشمم لعل رمانی چو می خندند می بارند
ز رویم راز پنهانی چو می بینند می خوانند
به عمری یك نفس با ما چو بنشینند برخیزند
نهال شوق در خاطر چو برخیزند بنشانند
سرشك گوشه گیران را چو دریابند در یابند
رخ مهر از سحرخیزان نگردانند اگر دانند
چو منصور از مراد آنان که بر دارند بردارند
که با این درد اگر در بند درمانند در مانند
آی-ویدئو