ای پادشه ِ خوبان داد از غم ِ تنهایی، دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی، دایم گل ِ این بستان شاداب نمیماند، دریاب ضعیفان را در وقت ِ توانایی، دیشب گله ی زلفش با باد همیکردم، گفتا غلطی بگذر زین فکرت ِ سودایی، صد باد ِ صبا این جا با سلسله میرقصند، این است حریف ای دل تا باد نپیمایی!
آی-ویدئو