ز کوی یار میآید نسیم ِ باد ِ نوروزی، از این باد ار مدد خواهی چراغ ِ دل برافروزی، چو گل گر خردهای داری خدا را صرف ِ عشرت کن، که قارون را غلطها داد سودای زراندوزی، ز جام ِ گل دگر بلبل چنان مست ِ می ِ لعل است، که زد بر چرخ ِ فیروزه صفیر ِ تخت ِ فیروزی، به صحرا رو که از دامن غبار ِ غم بیفشانی، به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی!
آی-ویدئو