در تعالیم زرتشت دفن کردن مردگان گناهی بزرگ به‌شمار می‌رود زیرا جسد و هر چه را که با آن در تماس باشد آلوده و ناپاک می‌دانستند و معتقد بودند اگر جسد با خاک در تماس باشد آن را آلوده می‌کند.به همین دلیل باید جسد را در دسترس جانوران لاشه خوار یا در بالای برج‌های خاموش گذاشت. به همین منظور زرتشتیان برای دفن اجساد مردگان خود از محل‌هایی به نام دخمه استفاده می‌کردند و اجساد مردگان را درون دخمه می‌گذاشتند تا توسط پرندگان از بین رفته و سپس استخوان‌ها را در بخش میانی دخمه با عنوان استودان می‌ریختند.
آی-ویدئو