در همایش سیمرغ سیاست 20 شهریور93
چرا جوان ایرانی فقط اجازه دارد از دریچه نگاه بسته فراستی ها و حسن عباسی ها پای نقد آثار فرهادی بنشیند ؟
چرا فیلم هایی که حاوی پیام روشنفکران و مصلحان اجتماعی ایران هستند ، فقط در محافل انحصار طلبان و جزم اندیشان نقد می شوند؟
ان جی او ها ، تشکل های مردمی و احزاب اصلاح طلب در این سال ها چه گام های موثری در مسیر شکوفا شدن سینمای سیاسی و اجتماعی ایران برداشته اند؟
آی-ویدئو