شعر و موسیقی: جهانبخش پازوکی | دستگاه: شور | موی سپید و توی آینه دیدم/آهی بلند از ته دل کشیدم/ تا زیر لب شکوه رو کردم آغاز/عقل هیم زد که خودت رو نباز/عشق باید پا در میونی کنه/تا آدم احساس جوونی کنه/رفته بودم تا مثل یک کبوتر/باز کنم تو آسمون بال و پر/ دیدم که شوقی ندارم به پرواز/عقل هیم زد که خودت رو نباز/رفتم که با شادیا سازش کنم/گل های گلدونو نوازش کنم/از دل بی حوصله غمگین شدم
آی-ویدئو