تنها نشسته منتظر و سر به راه کوه / در انعکاس نقرهای نور ماه کوه || بر شانه های یخزده اش برف سالیان / بر قامتش حریر نسیم و گیاه کوه || تاریک کرده روز و شبش را مسافری /
یک روز دل سپرده به چشمی سیاه کوه || حالا بگو عقاب تو این روزها کجاست / دل قرص کرده پشت کدامین پناه کوه ||| فریاد میزنم که امان از تو کوه آه / فریاد میزند که امان از تو آه کوه || شبها به شانه های خدا تکیه میدهد / آن سربلند تا به ابد تکیه گاه، کوه ||
❇️ رهبر انقلاب پس از پایان شعر: آفرین خیلی خوب! چشم سیاه منظور همان عقاب است؟ خیلی خوب
آی-ویدئو