چون صید به دام تو به هر لحظه شکارم، ای طرفه نگارم، از دوری صیاد دگر تاب ندارم، رفت ست قرارم، چون آهوی گم گشته به هر گوشه دوانم، تا دام در آغوش نگیرم نگرانم، از ناوک مژگان چو دوصد تیر پرانی، بر دل بنشانی، چون پرتوی خورشید اگر رو بکشانی وای از شب تارم ...
آی-ویدئو