به كشاورزی مشغول بود،اماحضوری فعال در انجمنهای ادبی تنكابن و رامسر داشت و با شعرای آنروزهای انجمن(دهه 60و70)همچون مرحوم سلمان هراتی در شب شعرهای انجمن ،شعر می خواند،او را پیر انجمن می گفتند.اهل تکلّف و خودنمایی نبود.در كودكی مجموعا 14ماه(بصورت پراكنده)در مكتب خانه تحصیل كرد.بعدها بصورت متفرقه مدرك ششم ابتدایی را اخذ نمود.بدلیل بافت سنتی خانواده مجالی برای تحصیل نداشت.لذا از این جهت میتوان وی را یكی از نوابغ شعر فولكلور مازندران دانست كه بدون تحصیلات آكادمیك اشعار زیبایی سرود كه تحسین اساتید فن را در برداشت.
آی-ویدئو