تماشای ویدئو ای قرمان زندگیم ای زن از آی-ویدئو

این روزها، کنار خودم تنها در یک اطاق کوچک و نورانی با شعر زندگانی من شیرین شعری که بی دروغ و دغل بی بغض از کودکانه های من خبرم داد شعری که بال داد و پرم داد مستغینم زعالم و آدم من شاعرم شتاب ندارم میلی به خورد و خواب ندارم صبحانه شعر، ظهر و شبم شعر ذرات من به شعر نشسته است ناچارم اینکه شعر بگویم شعری نفس کشیده ام امروز شعری که زندگی است برایم آیینه ای مقابل من بگذار شعر مرا هزار برابر کن همزاد لحظه های اهورایی است شعر من است؟ یا که خودم هستم؟ این شعرها که حاصل تنهایی است روی زمین به پای تو میریزم ای قهرمان