ساز کیبورد در ایران ابتدا در نیمه اول دهه 1350 شمسی وارد ایران گردید که اساتیدی همچون انوشیروان روحانی با خلاقیت این ساز را گسترش و به محبوبیت رساندند. توانایی و انعطاف پذیذی کیبورد الکترونیک به حدی بالا بود که عملا موسیقی سبک پاپ جدید، موسیقی کوچه بازاری با سازهای غیر الکترونیک را تحت تاثیر قرار داد و به سبکی با کیفیت و جذاب تبدیل کرد. صدا سازی ، ریتم سازی و توانایی سمپل گیری ساز کیبورد را در اواخر دهه شصت به سازی محبوب مبدل ساخت. سازی که به جرات ارکستی کامل و کلکسیونی از سازهای سنتی و جهانی و ریتم های با
آی-ویدئو