تماشای ویدئو دستهای مهربان شما، سقف خانه کودکان سیستان از آی-ویدئو

پدر که باشی مدام خودت را با کوه مقایسه میکنی . دلت میخواهد با تمام وجود تکیه گاه باشی فرزندانت فقط بخندند و پیش چشمانت قد بکشند. امان از روزی که بی رحمی روزگار عرق شرم بر پیشانی ات بنشاند. . اینجا منزل پدریست با سه فرزند... سقف خانه حتی تاب امنیت کودکانش را ندارد نه حمام و نه آشپزخانه ای!!! اما صدای خنده های از ته دل کودکان، غم عالم را به دلت مینشاند... آن ها همین که سایه پدر بر سرشان باشد انگار همه دنیا را دارند. آنها بی توقع میخندند بی توقع عاشق اند