دلا نازم که مولایم همی خواند مرا سویش، به چشم خود کشم چون طوطیا خاک سر کویش، فدای آن گل نرگس همه بود و نبود من، که باشد عالم هستی سراسر زنده از بویش، رسد مولا که تا کاخ ستم را بر کند از بن، شود روشن جهان عدل و داد از تیغ نیکویش، فدای او شود جانم حسین خوی و حسن خلقش ...
که از دل گشته است عیسی بن مریم بنده خویش
آی-ویدئو