کودکان، به حکم آن که دفتری جز دل سپید هم چون برف ندارند و در آغازه های حیات خویش جز زمان حال، زمانی نمی شناسند، زندگانی خود را با عرفانی ناب شروع می کنند و در همه ویژگی ها به صوفیان می مانند. این است که من آنان را عارفان راستین می دانم. همه وجودشان نمایش یگانگی است و در این وحدت که وحدتی تنی، جانی و روانی است مستغرقند.
آی-ویدئو