من و تنهایی و باران/صدای خش خش برگان/ در این باغ و در این بوستان/شده اشکم روان آرام/چه بی تاب و قرارم من/ چه لرزی در بدن دارم/ببین جسمم جدا گشته /ببین روحم کجا رفته/ دگر طاقت ندارم من / خدایا خستم زین عالم/بده صبرم، بده مرگم / نده تنهایی و دردم / دگر طاقت ندارم من...شعر از بهار نارنج یکی از بچه های سایت
آی-ویدئو