داریوش رفیعی از استعدادی شگرف در القای احساسات درونی خود برای خواندن ترانه ها برخوردار بود. بطوری که درون مایه و مضامین ترانه هایی که داریوش رفیعی خوانده است.بدون اینکه سراینده آنها باشد، آینه ای از احوال روحی خواننده جوان و به نوعی زبان دل او را می نماید. اشراف کامل او برعلم موسیقی و همچنین دستگاه ها و تکنیک های آواز سنتی،سبکی را بنا نهاد که به افتان و خیزان معروف است.
آی-ویدئو