مجید درخشانی
این بزرگداشت در سالن چمران دانشکده فنی دانشگاه تهران برگزار شده بود
سال 1388
چند بشاید به صبر دیده فرودوختن
خرمن ما را نماند چاره بجز سوختن
گر نظر صدق را نام گنه می نهند
حاصل ما هیچ نیست جز هنر اندوختن
برای هر ستاره ای که ناگهان
در آسمان
غروب میکند
دلم هزار پاره است
دل هزار پاره را
خیال آنکه آسمان
-همیشه و هنوز-
پر از ستاره است
چاره است
http://khosousi.blogfa.com
https://facebook.com/Khosousi
آی-ویدئو