شرح شمس ج 83:”نوبت وصل و لقاست…” دکتر حاجی بلند
غزل شماره 464
نوبت وصل و لقاست نوبت حشر و بقاست
نوبت لطف و عطاست بحر صفا در صفاست
درج عطا شد پدید غره دریا رسید
صبح سعادت دمید صبح چه نور خداست
صورت و تصویر کیست این شه و این میر کیست
این خرد پیر کیست این همه روپوش هاست
چاره روپوش ها هست چنین جوش ها
چشمه این نوش ها در سر و چشم شماست
در سر خود پیچ لیک هست شما را دو سر
این سر خاک از زمین وان سر پاک از
آی-ویدئو