همیشه محسوسات، تبلور معقولات هستند. رابطه بین عالم معقول و محسوس بسیار ظریف است. یعنی یک مرز و جدایی نیست که این دو عالم را از هم جدا کند یک طرف معقول باشد و طرف دیگر محسوس. این تصور یک توهم است. معقول در مقام مطلق بودن و مجرد بودن خودش، وقتی در عوارض پیچیده می شود، به صورت یک شخص ظاهر می شود.
آی-ویدئو