سهراب سپهری :
دشتهایی چه فراخ
کوههایی چه بلند
در گلستانه چه بوی علفی میآمد!
پشت هیچستان جایی است
پشت هیچستان رگهای هوا ؛ پر قاصدهایی است
كه خبر می اورند از گل واشده دورترین بوته خاك
ادم اینجا تنهاست...
و در این تهایی سایه نارونی تا ابدیت جاری است
به سراغ من اگر می ایید نرم و اهسته بیایید ، مبادا كه ترك بردارد چینی نازك تنهایی من
Shahram Nazeri Dar Golestaneh - Shahram Nazeri – Dar Golestaneh Al
آی-ویدئو