#پلاسکو
غمنامه ی شگفت اسارت این برج خون این برج ِ بی دفاع ...
این سرزمین من است که می گرید این سرزمین من است....که عریان است باران دگر نیامده چندی است ،آن گریه های ابر کجا رفته است ؟عریانی ِ کشت زار را....با خون خویش بپوشان ...این کاج های بلندست که در میانهٔ جنگل عاشقانه می "سوزند" برای مردم شهر ...ای سوگوار ...این جامهء سیاه معلّق را چگونه پیوندی است با سرزمین من... #خسرو_گلسرخی
آی-ویدئو