به یاد محمد نوری که آرام گرفت
در شب ِ سرد ِ زمستانی
کوره ی ِ خورشید هم ، چون کوره ی ِ گرم ِ چراغ ِ من نمی سوزد .
و به مانند ِ چراغ ِ من
نه می افروزد چراغی هیچ ؛
نه فرو بسته به یخ ، ماهی که از بالا می افروزد .
من چراغم را در آمد رفتن ِ همسایه ام افروختم در یک شب ِ تاریک
و شب ِ سرد ِ زمستان بود ،
باد می پیچید با کاج ،
در میان ِ کومه ها خاموش
گم شد او از من جدا زین جاده ی ِ باریک .
و هنوزم قصّه بر یادست
وین سخن آویزه ی ِ لب :
که می افروزد ؟ که می سوزد ؟
چه کسی این قصّه را در دل می اندوزد ؟
در شب ِ سرد ِ
آی-ویدئو