حکمت 456 رضی گوید : (مرود) بر وزن (مفعل ) از مصدر (ارواد) است و آن به معنى مهلت دادن است و این از فصیحترین و غریبترین سخنان اوست . گویى ، مهلتى را كه در آن هستند به میدان مسابقه تشبیه كرده است كه در آن براى رسیدن به هدف ، اسب مى تازند كه چون به پایان رسند رشته انتظامشان گسسته شود.
در باره حکمت 458 رضى گوید :
این از استعاره هاى عجیب است . گویى نشیمنگاه را به ظرفى تشبیه كرده كه چشم ، بند آن ظرف است . چون بند باز شود، هر چه در ظرف است ، بریزد. بنابر قول اشهر این سخن از رسول خدا (ص ) است و بعضى آن را از ام
آی-ویدئو